Als kunst spreekt, lezing van Henri Snel over beleving bij mensen met dementie in relatie tot architectuur in Felix & Sofie (2018)

by alzheimerarchitecture

Kun je vorm of uiting geven aan een ervaring die niet in woorden is te vatten? Hoe communiceer je een gewaarwording die je niet kunt beschrijven, een bepaalde geestesgesteldheid, of misschien zelfs de ervaring van een lichamelijke of geestelijke aandoening? Is de fundamenteel particuliere ervaring communicabel?

Tijdens Felix & Sofie bespreken we de rol die kunst, of artistieke expressie, zou kunnen spelen in het vertalen van dit soort ervaringen die de tekortkomingen van ons alledaags woordgebruik zo fel belichten. We onderzoeken in hoeverre het auditief of visueel vormgeven van een ervaring deze kan overbrengen naar een ander. Kunnen we elkaars onbeschrijfelijke belevingen toch inzichtelijk maken? Kan kunst verbintenissen tussen mensen smeden, waar onze alledaagse communicatie daarin tekort schiet? En wat is dan eigenlijk de communicatieve kracht (of zwakte) van kunst?

Deze thema’s worden besproken met interdisciplinair georiënteerde kunstenaars en filosofen, naar aanleiding van een aantal korte lezingen. Architect Henri Snel is gespecialiseerd in Alzheimer, en zal spreken over de beleving van kunst en ruimte door dementerenden. Documentairemaakster Maartje Nevejan startte een project waarbij jongeren met absences (epilepsie) hun persoonlijke absence-ervaringen verbeelden of verklanken in samenwerking met een kunstenaar. Filosoof Machiel Keestra zal naar deze projecten kijken vanuit een interdisciplinair perspectief, waarbij disciplines aan bod komen die variëren van taalfilosofie en hermeneutiek tot filosofie van de cognitieve neurowetenschappen en ‘neuroesthetiek’.

Tijdens de avond zal er ook werk te ervaren zijn van performance kunstenares Lisette Ros. In haar werk stelt ze conventies, routinegedrag en banale handelingen aan de kaak, en bevraagt de vanzelfsprekendheid hiervan. Uitgangspunt van haar werk is de confrontatie met haarzelf; het bevragen en uitdagen van haar eigen lichamelijke conditionering, controledwang en dagelijks ritme. Als performance kunstenaar gebruikt ze zichzelf om toeschouwers diezelfde confrontatie te geven, zowel in lichaam als geest. Ros stelt vragen door letterlijk ‘te doen’.

felix&sofie_henri snel01
felix&sofie_henri snel04
felix&sofie_henri snel07
felix&sofie_henri snel08